Gelişim, doğumdan ölüme kadar devam eder. Çocuklar sanıldığı gibi büyüdükçe öğrenmez, bu süreç daha erken başlar. Çocuk çevresinde olup biten her şeyin farkındadır ancak buna nasıl bir anlam yükleyeceğini bilemez, bunun için yeterince tecrübeye sahip değildir. Olumlu ve olumsuz deneyimlere vereceği tepkileri de öğrenir ve zihnin de ilgili şemaya oturtur, daha sonra ki durum ve koşullar da bunu kullanır. Peki bunları nerede ve nasıl öğrenir? İşte bu nokta ebeveynlerin aktif birer model olduğu
süreçtir.
Siz farkında olmasanız da çocuğunuzun algısı ve bilgi alma kapasitesi sandığınızdan çok daha fazladır. Çocuğun çevresinde olan olaylar, konuşulanlar, tepkiler, duygular, onun için birer öğrenme malzemesidir. Çocuk bunları sanıldığından daha güçlü bir şekilde öğrenir. Öğrenme, toplum, aile, okul ve birçok yerde gerçekleşebilir. Toplum arasında öğrenme ile ilgili birçok yanlış inanç vardır. 'Büyüyünce öğrenir', 'daha yaşın küçük sen anlamazsın', 'sırf beni delirtmek için soru soruyor!', 'ne kadar meraklısın, rahat ver işimi bitireyim'.. Bunun gibi birçok konuşmaları sıralayabiliriz.
Fiziksel ve ruhsal açıdan sağlıklı bir çocuk yetiştirmek her zamankinden daha fazla sabır ve ilgi istediğini unutmamalıyız. Çocuğun ruhsal ve fiziksel ihtiyaçları için gerekli koşulları sağlamak ve onları karşılamak ilk görevimiz olmalı. Çocuklarımıza yetişkin gibi davranıp, onlara doğru sorular sormak, doğru cevaplar ve tepkiler vermek sağılıklı bir zihin gelişimi için çok önemlidir. Çocuk aile içinde güçlü bir farkındalığa sahiptir ve bazen bunlar olumsuz olarakta karşımıza çıkar. Çocuk bu olumsuz deneyimi anlamlandıramayabilir ve bunu dış çevresine farklı şekillerde yansıtır. Önemli olan bizim de farkında olmamızdır.
Çocuğumuz yanımızdayken onun bizi duyduğunu, bizim onu anladığımızdan daha salt bir biçimde bizi anladığını unutmamalıyız. Yeri geldiğinde bize gerekli karşılığı verecektir. Her çocuk bir yönüyle bile olsa yakın çevresini yansıtır. O oyun oynarken siz de yanında herhangi bir kişiyle sohbet ediyorsunuz ve onun oyuna daldığını düşünüyorsunuz ya da sizi duymadığını, o sizi sizin kadar net duyuyor ve bir o kadar da algıları açık halde öğrenme burada da gerçekleşiyor. Çocuklar için öğrenmenin yeri ve zamanı yoktur, önemli olan onun farkında olduğunun farkında olmamız ve gereksinimlerini keşfedebilmemiz. Unutmayalım her farklılık anormallik değildir, eğer çocuk farklılığıyla mutluysa normal olan budur onun için, kabullenin olduğu gibi. Sevgiyle öğrenme, öğrenme şekillerinin en güçlüsüdür.